Şair Ve Karasevda Şiiri - Muzaffer Taşd ...

Bütün ışıklar kayıp, ay kararmış,
Gözler anlatmıyor artık eskileri,
Işıklar kalmamış evrende,
Göremiyor kimse sevgilileri.

Kokular kayıp, ad veren duyular bunak,
Koşacak bacaklar taşıyamıyor kimseyi,
Sevgili neydi acep, neydi ebruli,
Siyah neydi, beyaz neydi,
Güzel, çirkin, sarışın, esmer, buğday tenli,
Aşka düşüren, mest eden,
Yeniden dirilten,
Kahreden,
Ya sonsuz tutkuyla bağlayan,
Neydi hayata?

Kim anlatabilir, şimdi,
Göz göz, göz olmuş gönlü,
Ruhunda duyduğu aşkla,
Şairden başka?

Kıvılcımdan nura,
Bütün aydınlıkların,
Binlerce beyazın hepsinde bir adla,
Ve sararmış yüzünde sevgilinin,
Kandan güneşe kırmızılıklarla,
Dünya kadar yangınlarında dünyanın,
Kim hepsini birden tarif edecek,
Şairden başka, inatla?

Kaybolurken günden geceye renkleri çiçeklerin,
Siyahtan kim köprü kurar, kara bahta?
Meczup bakışıyla bağlandığımız,
Aşk kimin bağrındadır?
Kalbe acılar basmış olsa da,
Kim, ona hiç laf ettirmez, şairden başka?
Nerden öğrendik ve düştük,
Nedir bu, kara sevda?