Bunca dost ahbabı yalnız bırakıp,
Selamı sabahı sildi de gitti.
Bir hüzün ufkuna ay gibi akıp,
Tutulmuş gün gibi daldı da gitti.
O gece, her zaman uykumu böldü,
Aklıma nisan bir şakası geldi.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
