Şair Vahittin Bozgeyik'in Tabutu Arkasından

Bunca dost ahbabı yalnız bırakıp,
Selamı sabahı sildi de gitti.
Bir hüzün ufkuna ay gibi akıp,
Tutulmuş gün gibi daldı da gitti.

O gece, her zaman uykumu böldü,
Aklıma nisan bir şakası geldi.
Baktım ki öyle bir şaka değildi,
Kalan saçlarımı yoldu da gitti.

Bir yanık türküyle beni sesledi,
Bağrımda bir keskin sancı besledi.
Resmi ile hayalimi süsledi,
Zevkimi neşemi aldı da gitti.

Ayaz'ım bir usta şair yitirdim,
Aziz naşın kabristana götürdüm.
Az kaldı, ömrümü ben de bitirdim,
Yufka yüreğimi deldi de gitti.