Kağıt vardı, kalem yoktu!
Şair yazamadığı için,
Gözyaşları kurudu !
Kalem vardı, mürekkep yoktu!
Şairi ağlatmak istediler,
Ama şair ağlayamadı,
Şair ağlamayı unuttu !
Bir bakışki açıyor gönül muammasını,
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,
Devamını Oku
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,