Ve şiir yazıyorum şimdi
Elimde birikmiş kelimeler diziyorum
sayfanın en beyazına
Sana sesleniyorum sonra
Kulağımda sesin kalmış
O yaralı sesin sinmiş üstüme...
Uykuya boyadın beni
Her yanım kan ter içinde kabus
Soğuk rüzgarlar sardı bedenimi
Sen canım! Hala suskun
Hala ellerin tutuklu ve gözlerin
Bir kuytusunda ruhumun mahpus...
Perişan ve kimsesizdik
Sıra boyu dizilmiş bir
Alay dolusu ağlayan yürektik
Gözyaşlarımız dolu olup
Düşerken ayak uçlarımıza
emine’ye
Yüreğime bir umut düştü yine
Gözlerinde parlayan ışığı görünce
İçimdeki hüznün yansımasıdır dedim
Her yağmur sonrası güneşin ışıması
Bir direkte asılı kaldı zaman
Şafaklar sökmez oldu artık
Rakamlar toz bulanık ve isyankar
Bitmiyor, bitmiyor
Takvimlere adanmış bu ayrılıklar
“Sen yüreğimde yarım kalmış
yaşanmamış bir aşkın adısın
Sen her dokunuşunda kokunu
Hissettiğim avucumdaki yaramsın…”
Bu, aşkın hatırasının bende
hatıra geldiği ve yüreğimde
küllerinin ateşe döndüğüdür.
Bu, bendeki ızdırabın bilinmezlere
karışıp, kimbilir aşktan daha
'Masum ve sevecen bir bakıştı
Ardımda bıraktığım gözler
Şimdi bir isyana bayrak açmış gibi
Koynunda kınsız bir öfke besler...'
Gözyaşı, bir sel gibi
Sen gideli dört ay dört yıl oldu
Hasretin bağrımda otağlar kurdu
Güne açan gözlerin yar!
Yitik hafızamda tutuklu kaldı…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!