Şimdi sen herkesin gözünde aşık bir adamsın
Herkesin gözünde en mutlu insan sensin artık
Ama bilmezler en acı çeken insan olduğunu
Bir türlü görmek istemezler,gözlerindeki alevi
Ama sen yine de aşıksındır kimeye aldırış etmeden
Onu sevmeye devam edersin
Gam-ı firkatinle dolaşırken sahrada biçare
Öter her dem bülbül-i şeyda zeyneb deyü deyü
Nemraka koyanda ser-i perişanumu
Çeşm-i giryanum akar zeynep deyü deyü
Güşade-pişanı yazan da Kerimullahı her dem
Okunur her secde-gahda bana zeyneb deyü deyü
Nere mi yazardım şiirleri mi?
Gözyaşlrımla ıslattığım mendilime yazardım...
En sadık dostumdur mendilim
Mendilden dost olur mu demeyin!olur
Aşık olmaya niyetin varsa ,yalnızsan
İçinde fırtınalar kopuyorsa
Artık ayrılık zamanıdır
Hiç beklemediğimiz bir anada yok oluştur
Aşk...
Gönlümüze soru sormadan giren ve
Hoşçakal demeden giden vefasız bir yolcu misalidir
Aşk...
Ben öldürmedim ,
Yarınlarımı,duygularımı,aşkımı
Herşey bir anda oldu
Karanlık bir gece vakti ansızın geliverdi
Kalbimin üstüne bir gözyaşı,bir bakış bırakıp
Hırsız misali koyup kaçtı
Ben sana sevmesini öğretemedim
Ylancı gözlerinle kurduğun sahte bir hayat
Ve hayat içinde kurulu sahte oyuncular
Ben san bakması öğretemedim...
Ateşe atılmış bir şiir misali
Sözlerin dökülür gözyaşlarınl ağlamaklı,içli bir dizedir sanki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!