Sabrın korkutuyor beni
Bana sakın anlatma
Hemen sevgini
Nazik olmak zorunda değilsin
Hayatımı etkilemene izin veremem
Ben kimseyi sevemem
Biraz umut ver bana fazla değil
Avuç içi kadar olsa da olur
Seni sevmemek inan elde değil
Gözlerim hayalinle hayat bulur.
Erkeğim bir kez sar beni,bir kez ara
Gece gidiyor sevdiğim
Gece ile beraber
Umutlarım ve hayallerim
Güneş doğuyor birtanem
Yine sensiz günüme
Ansızın uyanırsan gecenin bir yerinde
Gözlerin uzun uzun
Karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan
Üşüyen ellerinde
Bil ki seni düşünüyorum
Öldüğüm zaman
Çok uzaklarda olacağım
Kara haberi aylar sonra duyacaksın
Çok sevdiğin İstanbul'un
İstiklal caddesinde
Tanıdığın herhangi bir kimse
Sarı yapraklı defterlerin arasında kuruttuğum
Sonra da yılllar yılı unuttuğum
Sarı gül,sakın darılma bana
Yalnız benimki mi hatırlanmayan,
Solan,sararan,kuruyup unutulan gonca
Her sonbahar gelişinde
Her saniye bir yaprak düşünce
Hayattan sanki
Ömürden bir sene daha bitti
Yavaş yavaş sararıp solup
Gömülüyorum yalnızlığa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!