Herşey bukadar basit mi
Ne istiyor bu insanlar benden
Ne istiyor canım dediklerim
Bitmesini mi
Tam dört yılı heba etmemi mi
Ne zorluklarla geçen dört yıl
Her gözyaşı döktüğümde sen gelirsin aklıma
Ağlama neolur değişin gelir aklıma
Zaman acımasız halden anlamaz olmuş
Büyük bir savaşın içindeyim ümitsiz....
Zevk alamaz olmuşum hayattan,,
Tad alamaz olmuşum geçen günlerimden....
hayatın ucunda beni yaşama arzusuyla
bıraktın gittin vefasız
hani hep beraberdik tek bir bedendik
kandırdın çektin gittin hayırsız
ama sen gitsende en uzaklara
Herşey bukadar acı mı olmak zorunda?
Sen bana bukadar uzak,
Ellerim hep boş mu kalmak zorunda?
Gözlerimde hep yaş mı? ...
Ne huzurum kaldı sensiz ne de o tertemiz kalbim
herbir hata kabusum oldu
öyle acılar çektimki iki günlük ömrümde
öyle hasretler çektim ki
inanması bana bile güç geliyor
artık yüzüm gülmeyi unutmuş
gözyaşıyla dost olmuş şu bahsız çehrem
Yalnızlığıma ortak bir kalem birde kağıdım vardı
sen yoktun onlar vardı
seni anlatırdım hep bir bahane bulup
hep sen olurdun düşümde hep sen kalemimde,kağıdımda
sen benim akan kanımda,soframda yüreğimde
Okadar özlemsinki içimde
Okadar hasret...
Öylesine sevmişimki seni
Öylesine hasret
Bir umut beklemişim hep
Bir umut kapısı açılsın diye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!