Bir sofra kuruldu onsekizbinbirinci alemde**
Tam bir Halil İbrahim sofrası bereketinde
Buraya dostlar yemeye değil ikram etmeye oturur
Ağlatmaya değil mahzun yüzleri güldürmeye koşulur
Herkese yer var, Tanrı misafiri nasibiyle gelir
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
