Şair,Şiir ve Zaman Şiiri - Cafer Başer

Salıver kendini şiirin akışına
Nereye götürürse bırak zamanı
Kelime,satır ve dizelerin arasına.
Şaiirin ruhu alıkoyar seni senden
Bak o zaman efkar mı kalır?
Dağılır efkar,zaman hep burada kalır
Gençleşir,yaşlanır ve geçer
Hızlanır,yavaşlar ve durur.
Mana yüklenir kelimelere
Satırlar şiir boylarında gezinir
Harfler kelimelere esir
Yağmur yüklü bulutlar gibi
Ağlar zaman şiirle
İçten içe…

Buğulanır şiir, hasret ateşinin dumanında,
Işıldar zaman, yakamozlu şiir akşamında.
Düşünceli bakışlar,ağlamaklı gözler
Hayat yeni başlar şairlere
Ay ışığında yazılan şiirlere
Dolunay düşer.
Bazen de soğuk zemheri avında
Şair üşür, kar yağar mısralara
Beyaz mı beyaz ve masum
Bir kıpırdanma yeter.
Çığ büyüklüğünde hisler
Beklemez zaman akar düşlerine
Yokuştan düze…

Şiir ve şair iki en sevgili
Zamana ilham yağar o zaman
Geçmez şiirsiz
Özlemini bırakır şiire
Kokusunu bırakır
Okşar sevgiyle
Meltemleri bağlar saçlarına
Bazen salar rüzgarlara
Suyun akışına
Sevdalının bakışına
Bir kuşun kalp atışına
Hayata kanat çırpışına
Zaman tanık olur
Şiir kanıt.
Yıllar geçse de unutulmaz şair
Sözünde öze…

Şiirle dokunur zaman, zamanın ötesine
Kavrulur şair şiirin ateşiyle
Sonra da gizleyemez şaşkınlığını
Çoşkunun büyüsüyle
Yanar ocaklar gibi.
Şiirin türküsüyle zaman
Konuşur şair, şiir ve zaman
Dertleşir aşk,sevda ümit
Açılır kapılar misafir bereketine
Şairin bahçesinde şiir
Gönüldür gönül
Kalpten kalbe…

Gönül ağacından bir daldır kalem
Şairin elinde.
Yeşerir yazdıkça çiçek açar kelimeler
Kalbi güneşidir
Gül renkli gözleri
Mercanlara incidir sözleri.
Her sese kulak verir şair, yankı bulur şiirinde
Damlalar derya olur zamanın kuyusunda
Yelken açar şiirler bir bir limandan
Vurur dalgalar sahile şiir tadında.
Koylarda yankı sesi duyulur
Şairin nefesine kovuşur
Yalnız kimsesiz koylarda bulur kendini.
Dalgalar siler izini kumda
Şair yürür kimsesizliğine
Bulduğunda aşkın kumsalını
Köpüren dalgalara inat yazar
Şairin dilinde zaman
Dünden bu güne…

Zaman geçer
Şair ölür
Şiirler hep kalır…