Hacca giden haccı düşünür.
Tembel insan yürümeye üşenir.
Durduğu yerde insan kaşınır.
Şair,yine şair gibi düşünür.
Ağlıyana sordular,niçin ağlarsın? .
Herkes benimle ağlar,anlayasın.
Güle bak,Gülene bakki, gülesin.
İnsanların kalbini nerden bilesin? .
Kalbime geldi öylece yazdım.
Bakmak-görmek ayrıdır.sezdim.
Şair değilim,bende şiir yazdım.
Hayat acılaştı sonunda bezdim.
Kayıt Tarihi : 13.2.2008 01:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kalbime gelen,kalemle anlaştı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!