Şair Sevdası Şiiri - Arife Bolat

ŞAİR SEVDASI

Şair her zaman sevdalıdır,bir ağaca bir kuşa, bir parmak akan suya ama yine de……

Özgürce uçan kuşun kanatlarında,
Son bahar da düşen son yaprakta,
Öksüz bir yavrunun feryadında,
Çanakkale’de bir mermi de
Doğuda okula giden kızın saçının örgüsün de,
Rüzgârın hırçın esen sesin de,
Yaşar şair sevdası,
Her gün gün batımın da,
Serseri bir ıslığın dalgasında,
Okuldaki tozlu koridorlar da,
Sokak çocuklarının ana deyip,
Ağlayarak gördüğü rüyalar da,
Her gece asumanlarda,
Yaşar şair sevdası.
Hani olur ya ilk sevda da,
Vatanımın her karış toprağın da
Veysel’in sazını telinde,
Başlık biriktiren sevdalı da,
Eri asker de bebeğine ninni söyleyen
Ananın sesin de,
Tavanı akan evin penceresinde,
Kır bir tarlada,
Papatya falları da,
Hamdım piştim yandım diyen mevlânanın toprağında,
Bir çobanın kavalında,
Karıncanın ekmek kavgasın da,
Deprem de göç altın da
Yeni doğmuş bebeğin avuçlarında yaşar şair sevdası….