Sevmek zor iş arkadaş
En zor iş sevmek!
Yürekten sevmekle biter mi?
Gözlerden fışkırmalı sevgi
Her aklına geldiğinde yüreğin yanmalı
Göğsün kafesinden fışkırmalı yürek
Yaşadığımız gelecektir aslında
Yaşayacak olduklarımızsa geçmişte yaşadıklarımızdır
Kaderse yazılanları yaşadıklarımız
Kendimizden habersiz yazdıklarımız
Gözlerimizi kapatarak yazdıklarımız
Ne yazdığımızı bilipte,bilmek istemediklerimiz
Ne felakettir
O soğuk camdan
Hareketsiz,tepki vermeyen camdan
Senin tenine dokunmak
Ve sonra sihir kesiyor
Dairesel hareketler yapan parmak
Karanlık derin bir orman uykuda
Soluk bir ay tepemde kocaman
Dalların arasından uzanıyor şavkı
Yüzüme,gözüme,ömrüme
Soğuk,ıslak,kurumuş yapraklar
Geçtim ben çoğu zaman
Bu dar,karanlık korkulardan
Her dar,karanlık korkularda
Bir şarkı mırıldandım hep
Her defasında beynimde orkestralar çalarak
Kış olmuş
Yürekte başladı göç
Çıngırakların ezgili sesleriyle
Katar katar göçmekteler kervanlar
Ağırlıklarınca umut yükü taşımaktalar
Bomboş kalmakta yürek
Akar zaman akar
Damarlarımın içinde çağlar
Yüreğimde ağlar
Beynimde sızlar
Acımadan vurandır
Kalemimden dökülen mürekkep değil
Kızıl kan damlıyor bembeyaz kağıdımın üzerine
Beynim bir harebe
Geçmişin döküntüleriyle dolu
Çocukluğumun yarım kalmış yapılarıyla
Harcı kum,tuğlaları camdan yapılar...
Ne zaman bir dalga olduysam
Hep bir dalgakırana çarpıp kedimi dövdüm
Ne zaman bir fırtına olduysam
Issız bir ormanın,kalabalık ağaçlarına çarpıp melteme döndüm
Büyüdükçe daralttık dünyamızı
Oysa çocukken ne genişmiş dünyamız
Hatta dünyalarımız
İç çekmeyi öğrendik
Geceleri bıçak gibi kesilir oldu uykularımız
Kayboldu saf,masum rüyalarımız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!