Artık öğrendim sensizliği
ögrendim gündüzleri günü
geceleri geceyi...
bir yagmur damlası gibi
sonsuzluğa akıp gitmeyi...
insafsız ve gaddar yüreğinin
Beyaz, özgürlüktür martının kanadında
Beyaz, masumiyettir bebeğin kollarında
Beyaz, gururumdur dalgalanan ay ve yıldızımda
Beyaz, şifadır ilaç kokan koridorlarda
Beyaz, bağımlılıktır müptelasına
Beyaz, yorganıdır toprağın
Bir gün beni sevebilir misin?
Sana ellerimi uzattığımda
Avuçlarına alıp sımsıcak nefesinle
Küçücük bir öpücük
Kondurur musun ellerime,
Yüreğinde bana yer verir misin?
Sevgi denizim kuruduğu zamanlar
Kumsalda gezindim uzun uzun
Dalgaların hışırtısı kulağımdaydı
Sevginin avareliği deli başımda
Bir çırpıntı duyulur karanlık sularımda
Deniz feneri gözlerin
Bugular gelir siler diye
Topraga adini yazmaktan korkuyorum
Ruzgar eser dagitir diye
Sana ellerimi uzatmaktan korkuyorum
Bir gun birakip gidersin diye
Ve en onemlisi
Yine SEVGİ rüzgârları bekler yelkenim,
Esmesen de...
Yine SEVGİ suları bekler teknem,
Akmasan da...
Hüzün yildizlari parliyor bugün gökyüzünde,
Bu gece yine için için yaniyorum,
Oturmus seni düsünüp agliyorum,
Seni, gidisini, sevisini, herseyini...
Unutamiyor iste seni su yarali kalbim,
Yaptiklarini hatirlayip, pisman oluyor...
Baktım yine resmine,
O, o gizem dolu tatlı bakışın,
Götürdü beni doyumsuz hayale.
Elbetteki yangın,
Sarmıştı şu çaresiz benliğimi.
Teninin, o eşsiz,
Kalbinde ümitler bittıgi zaman,
Geceler boyunca aglayacaksın,
Benim yoklugumu hissettigin an,
Kâhrından aglayıp, yalvaracaksın…
Sahte sevgililer terk ettıginde,
Sensizlik prangalarını kırmak
Hasret çığlıklarını duymak
Son nefesimde kollarında olmak istiyorum
Bitsin bu ayrılık gel..
Yeter artık!!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!