Eridim bilmem kaç mumun ipliğinde
Gülmüyordun artık sen
Kayboldum eskimiş hikayelerde
Başımı da bıraktım gidiyorum
Mücevher kutum olmadı benim hiç
Sakarlıklarımın içine doldurdum kederleri
Boynuma ayna düştü
Küstüm
Zaten ben aynaları hiç sevmedim
Bir çentik daha ekledim sensizliğime
Burnumu elbiseme hiç silmedim
Korkularım korkarlar benden.
Ben deli miyim neyim
Uyandım şairin sabahına
Bir de ne göreyim
Yanımda iki melek
Soruyorlar durmadan
Dedim
Ben nerden bileyim..
Gittik beraberce köprülü yollara
Durun dedim
Ben bir su içeyim…
Kayıt Tarihi : 24.3.2006 22:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Benna Hatun](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/24/sair-sabahi.jpg)
Gülmüyordun artık sen '
çok beğendim, elinize sağlık
Küstüm
Zaten ben aynaları hiç sevmedim
Bir çentik daha ekledim sensizliğime
Burnumu elbiseme hiç silmedim.
Boynu büküklerin aynaya şehla bakışı hüzünlü olur.Çatlar bazen ayna iki yanına...bazen şair. İki pasajı çok sevdim nedense..elbisemi kontrol ettim,belki de ondandır.Tebrikler.Güzel olmuş..
TÜM YORUMLAR (5)