Şair Oznurx Şiirleri - Şair Şair Oznurx

Kuytu bir sıgınak gibidir kalbim...içimdeki acıdanmı bilmem...hiç aglayamadım....içime kan damladı anlayamadım...yüregimi bine bölsende...sana akıtacak..tek bir damla bile gözyaşım yok bilesin...kuytu köşelerde..karanlık odalarda...sende bir gün yalnız kalacaksın....o zaman bana bir borcun var unutma emi...unutma kederimi...unutma yalnızlıgı...unutma öfkemi...unutma... bir hiçi nasıl sevdigimi.

Sana verebilecegim şeyler......bir serçenin kalbi kadar...o kadar minik...o kadar çok.

Sisli bir havada peşinden yüregim parçalanıncaya dek...koştugum yalnız adam... senin neden kaçtıgını...benim neden koştugumu...anlamadıgım....yalnız adam..ben yoruldum biliyormusun? senleri yaşarken siz olmaktan....bizleri yaşarken ben olmaktan..yoruldum biliyormusun?

Denizin tuzlu suyu bile yakmadı beni....senin yaktıgın gibi...yeşillere dönüp...ufku arkamıza aldıgımız o gün...nasılda gülmüştün..içten..acılı...işte bu adam dedim...işte bu adama adanır bir ömür...işte bu adama verilir..ruhun kelebekleri...işte bu adama kollar açılır...işte bu adama yüregime basıp...gittigi için....öfke saçılır.

Zaman ağır ağır işlerken..gidenin sadece zaman degil...içindende gidenler oldugunu hissediyor insan...yalnız çocuk yüreklerinin arasında..bende büyüyen bedenime ragmen....onlar gibi...bir çocuk yüregi taşıyorum...anlamsız..kaçışların...susuşların arasında.

içimdeki karanlığın bir deniz feneri matemi durur,süs olsun diye yalnızlıgımda...artniyetsiz fedakar kuşlar uçar gök mavi gözlerimin karasında....ben neydim nerdeydim...dostlar...kuytularda...bögürtlenli pasta kadar gerçekti oysa....inanmak,güvenmek asildi çaresiz korkak dudaklarda....keşkeyle başlayan cümleler bana yakışmıyor oysa......

Haylaz serçeleri ıssız gürültülerinde kafamı toplayıp....birşeyler yazmaya çalışıyorum....delice kahroldugum zamanın suyunda...nereye? niçin? gittigimi anlamadıgım...bir serüvenin içindeyim....yarım kalan sevda...yarım kalan şiir...yarım kalan şarkılarla dolu hayatım...yüregimin açılan yerlerini yamalayıp devam ediyorum yaşamaya...hiç sevmemiş...hiç görmemiş...hiç aldanmamış gibi...umut etmekten asla vazgeçmiyorum...zalimce karşıma dikilip hiç haddi olmadan...bana meydan okuyanların dünyasında..küçük bir melegim kimi zaman.