ŞAİR / OZAN GÖZÜYLE TOPLUMSAL ŞİİRLER – ...

ŞAİR / OZAN GÖZÜYLE TOPLUMSAL ŞİİRLER – 3 // Ali Rıza ATASOY / Soligen Şehitleri

Sevgi Yolu Dergisinin 72. sayısındaki(Temmuz-Ağustos 2008 sayısı) Yazı

Solingen Şehitleri ***
-Ruhları Şadolsun-

Şimdi bahar vaktidir yüreklerde yadınız,
Kulaklarda çınlıyor hala o feryadınız,
Mahrem düşlerimizde saklı kaldı adınız.
..........Beyhudedir kalbimin çarpışan gelgitleri,
..........Şad olsun ruhlarınız Solingen Şehitleri.

Bir avuç küldür şimdi sizden geriye kalan,
Ve tarumar bir bahçe masum gülleri solan,
Hakikat bu müebbet gerisi hepten yalan.
..........Uhrevi dünyanızın şenlensin muhitleri,
..........Şad olsun ruhlarınız Solingen Şehitleri.

Var mı ki bu alemde bahtiyar olup gülen,
İki damla gözyaşı kirpiğimden süzülen,
Ne çare ben değilim bir tek size üzülen.
..........Zulmete ışık olur mazlumun ümitleri,
..........Şad olsun ruhlarınız Solingen Şehitleri.

(Taşova, 29.05.2007)
Ali Rıza ATASOY
*****************************************

Merhaba,
23-24 Mayıs 2008 tarihlerinde 2007 yılında olduğu gibi çeşitli illerden gelen şairlerle Amasya’nın Taşova ilçesinde sayın Ali Rıza ATASOY’un konuğu olmuştuk. 2. Boraboy Şiir Dinletisi için bir köyden araçla geçerken yanlış hatırlamıyorsam şair Fesih AKTAŞ hocam “o köy” dedi. Açıklama istediğim de “Mercimek köyü… Ali Rıza hocanın Solingen Şehitleri şiirini okumuşsundur” deyince şimşekler ardın sıra içimde çakmaya başlamıştı.
Konuyu biraz anlaşılır hale getirmek için öncelikle geçmişten açıklama yapmak lazım.
Takvimler 29 Mayıs 1993’ü gösterirken Amasya’nın Taşova İlçesine bağlı Mercimek Köyü’nden aynı aileye mensup üçü çocuk olmak üzere beş vatandaşımız Almanya’nın Solingen Eyaleti’nde alman nazileri tarafından evleriyle birlikte yakılarak vahşice öldürülmüşlerdi. O tarihlerde haber programlarında bilgi sahibi olduğu ve gerçek hayatta tanımadığı bu insanlar için üzülmüş içi yanmıştı elbette. Kendi de gerçek hayatta hiç tanımadığı bu insanların akıbetine günlerce üzüldüğünü ifade etmektedir.
Solingen Şehitleri’nin naaşları Taşova’ya getirildiğinde dönemin Başbakanının da katıldığı bir törenle Mercimek Köyünde kabristana defnedilmişlerdi. O tarihten bu yana vahşetin yıldönümünde Solingen Şehitleri Mercimek Köyü’nde düzenlenen anma programıyla kabirleri başında anılmaktadır. 2007 yılında yapılan törene Taşova protokolünde bulunan şair Ali Rıza ATASOY’da İlçe Mili Eğitim Müdürü sıfatıyla katılır ve on dört yıl sonra Taşova Mercimek Köyündeki kabir başında üçü çocuk beş günahsızı İlçe Mili Eğitim Müdürü sıfatına sahip olsa da şair ruhuyla anar.
Ancak, resmi protokolle son bulan anma törenine Ali Rıza ATASOY’un şair yüreği bir damga vurmuştur o gün… Artık edebiyat tarihi o günü üstadın “Şad olsun ruhlarınız Solingen Şehitleri” diye feryat eden mısralarıyla anacaktır. Şiirde üstad duygu yoğunluğunu öyle güzel kelimelerle akıtmıştır ki okuyucu başka bir dünyaya gitmektedir.
Şair ikinci kere katıldığı ölüm yıldönümünde kabirleri başında ziyaret etmek nasip olan Solingen Şehitlerimize dua ederken, bir taraftan da bu dizeleri mırıldanır. “Beyhudedir kalbimin çarpışan gelgitleri, / Şad olsun ruhlarınız Solingen Şehitleri.”
Haber dünya basınında büyük yer bulmasına karşın ölen öldüğü ile kalmıştır. Şairin “Var mı ki bu alemde bahtiyar olup gülen, / İki damla gözyaşı kirpiğimden süzülen, / Ne çare ben değilim bir tek size üzülen. / Zulmete ışık olur mazlumun ümitleri, / Şad olsun ruhlarınız Solingen Şehitleri.” dizelerinden girdiği duygu derinliği kendini göstermekte ise de; üstad, makamını, toplumdaki şair rolüne elbette değişmiştir.
Ayrılık dönüşü olmayan bir yoldur. Bu vahim olay da Solingen Şehitleri için dönüşü olmayan yol olmuş “Şimdi bahar vaktidir yüreklerde yadınız, / Kulaklarda çınlıyor hala o feryadınız, / Mahrem düşlerimizde saklı kaldı adınız.”dizeleri ile bir bahar vakti mutlu insanlar olmak yerine anaların yüreklerinden çıkan isyan çığlığa dönüşünce kulaklardaki feryad misali en mahrem şekilde Gürsün İnce, Hatice, Hülya, Saime Genç ile Gülistan Öztürk'ün adları yüreklere gömüldüğünün mesajlarını verilmiştir.
Şiirde teknik özellik çok iyi harmanlanarak okuyucunun zaman, mekan tanımaksızın bir tek duygu içinde gezdirmesi sağlanmıştır.
Şairimiz, toplumdaki öncü ve farklı bakış açısını kullanan kişi rolünü hakkıyla yerine getirmiştir elbette.
Bir avuç küldür şimdi sizden geriye kalan,
Ve tarumar bir bahçe masum gülleri solan,
Hakikat bu müebbet gerisi hepten yalan.
dizeleri söylenecek her şeye noktayı koyan dizeler olarak kendini göstermektedir.
Okuduğum zamanki gibi beni başka bir deryaya taşıyan o gün o köyde bu olayı içim yanarak yaşadım… Olaydan birkaç gün sonrada Solingen Şehitleri Şairi Ali Rıza Atasoy'a ithafen yazmış olduğum O Köyü Gördüm (Solingen Şehitlerine)
şiirini yazdım.

O Köyü Gördüm (Solingen Şehitlerine)
-Solingen Şehitleri Şairi Ali Rıza Atasoy'a-

O köyü gördüm hocam, dalgalanıyordu bayrak
Semasında sessizce, tütmekte birkaç ocak
Anneler ağlamaklı, çocuk gördüm yüzü ak
…………..Bura nere diye sordum
…………..O köy, Mercimek dediler

Şimdi yürekler yakan, ana ocaklarını
Bir zaman tadı olan, çorba sıcaklarını
Çocukların kaçtığı, çatı saçaklarını
…………..Bu insanlar diye sordum
…………..Sorma, Mercimek dediler

Gazetede okudum manşetleri bir zaman
Haberimiz olmadı geride kalanlardan
Kim bilir hangi anne feryadı özde kalan
…………..Masum çocukları sordum
…………..Şehit bebeleri dediler

Masum seviyorlardı ast kalan böcekleri
O zamanların küçük sevimli bebekleri
Solingen’den yadigar, tek gurbet çiçekleri
…………..Neden neden diye sordum
…………..Adı medeniyet dediler

O köyü gördüm hocam, yas kalmış atasında
Şanıyla şerefiyle al sancak semasında
Çocuklar bihaber, çok yamalı urbasında
…………..Bura nere diye sordum
…………..O köy, Mercimek dediler

…………..Kimlerdir, kimlerden diye sordum
…………..Solingen Şehitleri dediler Ankara, 29/05/2008

İbrahim İMER
Ankara, Temmuz 2008