Şair Ölmesi Şiiri - Muharrem Soyek

Sevgilerken aşkları şiir saflığında
Kalbinden yol çektin gönül saflarına

Ecel geldi canın aldı
Ruhunsa şiirde kaldı
Kaldı da aşk acısına müjde saldı

Şair ölemiyor ruhunu şiirden uçurup
Gene de iki damla gözyaşım aktı mahcup
Sesini hatırlatan o son bakışında
Şiirin bile sustuğu saygı duruşunda.

İyi ki doğdun Attilâ İlhan
Sensin kalbime fısıldayan
“Sevmekten ölemiyor insan…”