Şair Olmazsın! Şiiri - Seyfet Bozçalı

Kapmışsın hayattan üç beş cümleyi,
Ne zaman öğrendin,mısra dizmeyi?
Hak etmeden giydin şair gömleyi,
Lisanda yoksunsun,kelmede azsın,
Şair denilmekle şair olmazsın...

Yoktur mısralarda mantık izleri,
Kapanmış gerçeye görmez gözleri,
Bin dereden toparlanmış sözleri,
Akordu bozulmuş,paslanmış sazsın,
Şair denilmekle şair olmazsın...

Bu yolda harcanan zamana yazık,
Kafiye uyak yok, temeli bozuk.
İflas etmiş mantık,izanı çizik,
Bu işte yetersiz bu işte azsın,
Şair denilmekle şair olmazsın...

Emeksiz yemenin hazzı olamaz,
Sevgisiz sevmenin özü olamaz,
Anlamsız şiirin sözü olamaz,
Zurnada peşrevsin,davulda azsın,
Şair denilmekle şair olmazsın...

Seyfet der şairlik emekle olur.
İçten gelen arzu,dilekle olur.
Tecrübeyle olur,sevmekle olur,
Çiçek bahçesinde çiçekte tozsun,
Şair denilmekle şair olmazsın...