Yine hangi sürtük kâfiyelerden geliyorsun
sen şair?
Müstesna bir dilberle söndürmüşsün belli ki feneri
Mecraların da dar gelmiş kılı kırk yardığın tümleçlerine
Utanma, sıkılma,
En dirayetsiz ummanlara açılmış dizelerini;
yalınayak,
hatta çıplak,
biraz yasak
Fakat, en ayıp kelimelerle donat
En netameli duygularını söküpte bağrından
En emin sandığın sulara bırak
Bir gün;
kıyıya vurduğunda, sığınacak olursan bir limana
Ve hissedersen acısını, hiç tanımadığın birisinin
Ya da hakikatli bir yürek ayân olursa yüreğine,
Dilhun yalnızlığına gömüldüğünü fark etmeye başlarsan şiirlerinin
İşte o öldüğünü gördüğün vakit,
Artık sen de bir ŞAİRSİN!
Canan Aytın
01.06.2020
Kayıt Tarihi : 28.1.2021 09:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!