Istırap esir alıyor,
Gönlünü efkâr sarıyor.
Sonra şair olup
Çıkıyorsun kafesinden.
Uçuyorsun özgürce.
Uçabildiğin kadar.
Sonra vurulup,
Can evinden düşüyorsun.
Kendini de toprağı da
Harap ediyorsun.
Şair: Zekeriye Tek Gebze
Zekeriye TekKayıt Tarihi : 7.12.2011 18:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!