İsimleri unutulmuş adamlar.
Ve kafadan atlamış intihar düşünceler.
Taze gömü çoban mezarının otlarını yiyor.
Akılları kırpılmış koyunlar.
Eski sözler koşarak gitti.
Şiirler ise anlamlara küstü.
Saçlarını kesti rüzgar, yetim hakkı.
Eski bir güneşti battı,
…yeni güneş yok artık.
Savrulan kağıtlar ve kökü kuru kalemler.
Yazan eller toprak oldu bir tuşu kırık daktilo.
Yaşananlar, yaşanacaklar sazdan mahrum sözde kaldı.
Gök düştü, bize düşen mezarına ağlamaktı.
Kayıt Tarihi : 6.7.2006 22:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!