sanma ki bu cefalar senin için
sanma ki ilk takıntım sensin
güzelliğin de cezbetmedi beni
kapılmadım senin gözlerine
sevgi, aşk hiç biri değildir
beni sana bağlayan
ne vardı a be sazan
şart mıydı çıkman karşıma
ne güzeldi
birinci tekil şahıs olarak kalmak
en azından
teker teker gelmek yerine
üzgünüm
bilemedim nedendir sessizliğin
gözlerin neden yerde
ellerin soğuk ve beyaz
pişmanım
bir yangın yeri yılgınlığı çöker
bir bezginlik kol gezer
üzerine üzerine gelir duvarlar
yollar dar gelir, gökyüzü karanlık
ne kadar da inceymiş meğer
hatırlıyor musun
o günü
hani
seni meydandaki saatin altında
beklediğim günü
yağan yağmurun altındaki
'yeter artık' bu son,
bir gün söküp atacağım,
seni mavi derinlere.
'çık' artık kalbimden,
yeter bunca yıl beklediğim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!