Her kader,
mübarek bir vavla başlar..
Vavın kuyruğu gibi,
uzadıkca,büzülür hayat.
ta ki,
kuyruğu başına değinceye kadar
Devril, cümlem!
yaradan, rabbinin adıyla devril!
Devril ki;
kanasın şiir,
paramparça olsun tümcem,
kaybolsun, feleğini şaşırsın, gizlensin öznem1
Doğrudur çaldığım
muhammedin sözlerini
ve Musanın asasını
ve Nuhun gemisini
Ve yusufun yüzünü
ve Davutun örsünü.
Sen benim pi sayımsın,
üç nokta, ondört,
hep küsürlü,
hep kusurlu :))
Sen şiirimi okuyan kadın,
biliyorum, oradasın.
Ama ben yokum!
Dokun şiirime,
bana dokun...
Ne çok tanrı ölüsü var yerde,
ne çok kan!
ne çok insan!
Gövdesinden ayrılmış,
Zeusun başı,
Apollunun kolları.
Ben bir cümleciyim.
Şiiri, kaportasından tanırım.
Ne zaman devrilmiş
bir cümle görsem,
kanrevan içinde kalırım.
Cümlelerim var!
kıdan ince,
kılıçtan keskin!
Cümlerim var!
Baldan tatlı
sudan ucuz,
Yüzyıllar geçti,
kahve tepsisi elimde
ne kadar haklıymış eınstein
izafiyet teorisinde..
Şimdi, kara bi deliğe dönüştü ruhum,
yaklaşan ışıkları karanlığa çekiyorum.
Gidin!
Kaçırın, aydınlık ruhlarınızı benden,
bin ışık yılı uzağa!
m-s-2012-nefer-neforizmalar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!