Bambaşkasın sen,
Başka olabildiğin içindi zaten,hafızamın derinliklerine gömemiyorum seni
Bir diyebilsem ya sana,bir anlatabilsem içimde kopan o fırtına misali aşkı
Tanrım nerden sevdim seni,nasıl sevebildim bu kadar..
Her gece uyku girmez bu gözler,senden başkasını görmez oldu
Bazen insanlar birşeye çok önem verirler, önemi belki geçen gün sayısının karesi ile doğru orantılı artar ama bazen de önemi büyük olduğu için acı çektirir, hayatından çıkarmak gerekebilir istenmese bile.Ve insanı bir seçim yapma ortamına sürükler,insafsızca..İçini kemiren duygular; sahip olamama korkusu,hayal kırıklığı ya da reddedilme ihtimali kaplar.Unutmak ister insan,her ne şekilde olursa olsun,sonucuna körükörüne bağlanarak; salt az sevmeyi öğrenememe duygusuyla..
Birşeyler yapmak,engel olabilme çabası..Nafile..O gider yine de..Ve bu insan bakar sadece arkadan..Onun için unutmaktır artık salt amacı,bir şekilde.
Hoşlanmak,aşık olmak,sevmek gibi sahip olduğu bütün özel duyguları -ne varsa- alabildiğine atmak ister,çünkü acı vermeye başladı ya bir kere..Durduramazsın onu.Kelimeler anlatmaya yetmez.
Hayatından çıkarmak için yapılacak tek şey unutmaktı ya her ne kadar zor olsa da anmamak adını, düşünmemek,bile bile kalbimin ritmini değiştirmek gibi siliyorum hafızamın seninle dolu olan kısımlarını....
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!