Bitiyor kasım, bitiyor hüznün evlatlık ayı
Kızıl, sarı ve güz fethetmiş Çamlıca'yı;
İnletir bu toprağı tufanların gür sesi,
ve son kez okunmakta şair mersiyesi.
Ellerimiz üşüyor, üşüyor ellerimiz,
Kıştan ise armağan şer emellerimiz
Şimdi şair kalkacak, omuz verin şaire,
Omuz verin şaire, ozana, vesaire.
Tükenmiş olsa gerek yolun her bir yarısı.
Erken mi oldu yoksa, özler misiniz onu?
Ondan tek hatıra toprağa güz sarısı
Her hikaye bitecek, bu da şairin sonu.
Selam olsun şaire, selam sana ey adem!
Ardından yas tutmakta elemin güftesi;
Vakit geldi bak işte, geçip gitti o son dem
ve son kez okunmakta şair mersiyesi.
Kayıt Tarihi : 5.12.2013 15:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yiğit Pekzeren](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/05/sair-mersiyesi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!