Düşün nasıl günler geçti seninle...
Seni bir başkasının yanında görmeye
Tahammül bile edemezken,
Sesimi çıkarmadığım günleri bir düşün.
Sana mecburken nasıl ayrı geçirdiğimiz günleri düşün.
Gururuma yediremediğimden,
Yaktığın yıktığın günlerin iç cenazesi kalkıyor içimde.
Hatıran her yerde.
Bu şehrin her tarafına sinmiş.
Unutmak sanki imkansız;
Biliyorum seni unutmayı başamıyacam.
Hergün rüyamda görmek istemiyorum artık.
Ardından binlerce kötü söz söylemek vardı...
Yaşadığımız günleri düşündüm;
Söyleyemedim.
Aslında tekrar sana dönüp dalga geçmek vardı;
Düşündüm,
Senin kadar şerefsiz olamadım.
Ya ben hiç sevmemişim bu güne kadar
Ya sen sevmeyi yanlış biliyorsun.
Elinden geleni değil
Yüreğinden elen herşeyi vermektir sevda
Dost olmak;
Her şeyi paylaşmaktan tereddüt etmediğim
Ağlıyor koca şehir
Sensizliğe isyan edercesine...
Üşüyorum
İçimdeki fırtınada bir ben varım.
Yanlızım
İstediğim fazla şey yoktu hayatttan;
Varlığın acı veriyor olsaydı bana;
Seni ölüme sevmez,
Gelmeyeceğini bile seni beklemezdim hala.
Ben hergüne adınla başlayacağım.
İçime seni çekeceğim.
Senle yaşayıp seninle gömeceğim bu yüreğimi.
Nasıl bir iç yakarış bu bilmiyorum
İlk defa bir insanın yokluğu içimi böylesine acıtıyor.
Aslında bir bilsen seni ne kadar çok sevdiğimi.
Diyebilirmisin bana sen beni hiç sevmedin diye
Geceler boyunca hıçkırıklarımı yok sayarak;
Gözlerime baka baka inanırmısın buna
Söylesene, sevmesem seni; katlanırmıyım
Ne kohralası suç işledim ki
Bana yaptığım her davranışta ön yargılı geldin.
Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını,kendimi bulduğumda anladım.
Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış,
Kendi yolumu çizdiğimde anladım..
Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat, okuyarak,dinleyerek değil..
Bildiklerini bana neden anlatmadığını, anladım..
Yüreğinde aşk olmadan geçen her gün kayıpmış,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!