Yaşadıkça öğrendik
Gözlerin içine bakmayı biz
Aynada kendi gözlerine bakar gibi
Sevgiyle baktığımızda
Yansıdı bize
Gözümüze bakana döndü geri
Bana bakan gözler benim değildi sanki
Ritmini yitirmiş bir müzikti kulaklarımdaki
Dudaklarım ısırılmaktan şişmiş
Yüreğim kan revan
Sen bana 'Seni Seviyorum' demiştin
Ne zaman?
Kendinden geçerek bakmalısın sevdiğine
İçini görecek gibi, taa içini
Öyle bir sevgiyle
Ki, seni sevsin
İçin kanayarak ağlamalısın ayrılığa
Şaşırdım önce
Bakakaldım karşımdaki 'ben'e
Çocukluğumun çıkmaz sokaklarının başındaydım.
Korktum önce
Elimi tutunca o 'ben' sakinleştim
Ben bakarken
Görkemli bir ağaçsın sen
Dallarında kıpırtısız yapraklar
Çiçeklerin hüzünlerden
Ben bakarken
Saklaya saklaya yok saydığım
Çılgınlığıma yolculuğum
Bir kazı işçisi gibi yontuyorum sabırla
Biriktiriyorum yongaları zaman raflarında
O benim.yaşanmış çocukluğum.
Gözüm kamaştı renginden
Dilim kamaştı kalakaldım
Özüm kamaştı aşkından
Güldün sen donakaldım!
Derin, uzun bir unutuşa terkettik sevdamızı biz
Uzun, derin bir yoksayışa
Hiç yaşanmamış gibi!
Sustuk öylece,
Gözlerimiz görmez
Ne zaman açsam gözümü gecenin karanlığına
Işıl ışıl akan bakışsın gözlerimin içine
Ne zaman açsam gözlerimi gecenin sessizliğine
Dizimdeki başın hıçkırır 'gitme' diye
Ne zaman açsam gözümü gecenin boşluğuna
Yaşam gibi dopdoluyum aşkınla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!