Bir tan sabahında
Üzerime doğrulmuş namluydun
Tetiği çektin vurdun
Titremedi hiç ellerin
Merhametten yoksundun
Beni bırakıp ardında
Bir başınalığımda soğur yüreğim
Gözlerim donuk bakar pencerelerden
Efkarlanırım, duman altı olur odam
Parmaklarım tütün kokar
Dinlediğim şarkı çarpar
Islaklığında sokakların
Yağmur altında bir ben
Üşüyen bir ben daha
Tutsaklığında bir ahın
Boynumda vebali günahın
Günahının
Ne aşk kalır ne dün aklında
Tanıdık bir sızı kalır
Alışıldık bir öfke bağrında
Güzel olanlar silinir
Ne çiçek kalır ne de gül
Sararmış umut kalır
Uzanırdım dizlerine
Seyre dalardım
Gözüne düşen yıldızları
Birden gökyüzünü buluylar kaplardı
Senin gözlerin dolardı
Yağmurla ağlardın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!