Şair kusrum Şiiri - Tunay Bozyiğit Seyduna

şair kusrum

şiir yüreğimdin
eskiyen bedenime gençtin ve gidecektin
yaşama hevesim gibi.
hevesi bir azaldı ki nefesimin
hani türkü yakmasam dilimde duracak
keder keder dolaşıyor işimde şiirlerim
artık bir yas yeminidir yüreğim.
dudağımda tütün dilimde anason
dişlerimi soyuyorlar etlerinden
öpücükler gül ölüsü ağzımda
usul usul susuyorum nefese
benim gücüm kendime
ışıklar eksildi ve bir kenara itti gözlerimi
yaşama sevinci bir gülünç ki
ölüm provası yaparken yüreğimin son hüneri
nasılsa bedenim dolu yalnızlığım
ölümüne varım hazırım
dikişsiz ak libasda istemez hani
yüreğini bilip gömene
yaşadım ve payımı sevdim
dantel dantel işledim acıyı ömrüme
güldüm de acıya.!
eksik ve eksilerek gidiyorum
şair kusrum bir soyxada sona geldim kendime
yek geldim yek gidiyorum dünyanızdan
gözüm arkada kalmayacak izimde
benim kahrım kendime