Şair Kurgusu Değil Şiiri - Muhammet Çalık

Şair kurgusu değil de ne

Gece rüzgarına kanıp
Birer birer kaydı yıldızlar, kum saatine..
Bense ters çevirip yıldızları
Soluk soluğa koştum..
Vakit kalmayabilirdi çünkü,
Tükenebilirdi her şey
tükenen umutlarla at başı..
Ve bitti..
Kırmızı bir hüzün kapladı
güneşin doğuşunu..
Göz yaşımdan fazlasına muhtaç sen,
Çoktan gitmiştin melekler ülkesine..
Sesini duyamadan inleyen ruhunun,
Son bir duanı alamadan..
Vedası olmayan bir ayrılık kaldı senden bana..
ve acımasız sürgünüm..
Öyle bir evvel zamandı işte..
Hüzünkeş mazime karışıp
çarpıp durdum
kıyının tuzlu taşlarına...

Şair kurgusu değil de ne

Yaşamak kadar zor; seni yitirmek
Ve kolay; ölmek kadar...
Kim bilir, daha ne zaman çalar
vuslat ezgisi..
Öyle bir ezgi ki;
Ruhum ona tutsak
Bedenim ona meczup..
Amansız bir telaş içinde yüreğim
Çırpınıyor, bu kıyametin uykusuz gölgesinde..

Sert iklimler devşiriyor ellerim.
Kendi sonunu çiziyor
kentin ıslak güpürlerine..
Ve tuz kokusu bu;
Şairliğimin sızladığı yer..
Ağlamaktan yorgun gençliğime ah..
gülmedi hiç kader..
Ya da mavi,okşamadı dalgalı saçlarımı.
Köpüklü akmadı hiç, çağlayanım.
Sesimi duymadı adem,
Beni hiç anlamadı, küskün sevdalarım..

Şair kurgusu değil de ne

Bu kadar mı kara olur siyah..
Bu kadar mı sert
Bu kadar mı keskin..
Sırtımda, uslanmaz bir hançer
Kurtulmaya çalıştıkça
dağlayıp duruyor ömrümü...
Öyle bir sınav ki;
Acısı çok
Ödülü yok..
Tek kelimelik, sorular..
Ve cevaplar, bir asırlık..
Kendi aklımla oynuyorum,
Kelimelerimi vuruyorum, onikiden..
Hayalinle sarmaş dolaş, çürüyor bedenim
toprağın kalbinde..
Yaşıyor muyum
Ölüyor muyum..
Öyle ısırgan esiyor ki rüzgar,
Sende bulduğum her şeyi bir bir
kaybediyorum..

Şair kurgusu değil de ne...
Zamana gem vuran hasretin parmaklarında
Bir başıma, sırrımı kemiriyorum.
Kül kedisini arıyorum hala, ilkel kaşif merakıyla.
Sevdiğim yağmurlar kadar ıssız Köstencede
bir şarkı ağlıyor..

Ve özünden taşan fırtınasıyla
Kulağımı söküp götürüyor
Aşkın, dingin denizlere teslim
en son ırmağına...
Kuş uykusunda kıyamet,
Koptu kopacak.
Ama her şey
Bir meleğin kanat izlerinde saklı..
Yüreğinde saklı senin,
Gözlerinin terinde saklı..
Düşlerimden tutup
vuslata götürüyor sürgünümü..

Şair kurgusu değil de ne..

Amansız gidişin duruyor öylece
çocuk benizimde..
Resmim, soğuk..
Bir koridorda soğuyan tenin kadar..
Bakışında sızlayan lalezar gibi
ürkek adımlarım..
Saçların ne de beyazlamış görmeyeli.
Yüzün, yine öyle peluze.
Rüyamda dalgalanıyor pembesi yanaklarının.
Beyaz ve aydınlık yaşamışlığın kamaştırıyor
ruhumu..
Bense günahkarım yine..
Yüreğinin pınarında yıkıyorum
sonsuz karanlığımı.....