Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Çok güzel anlatmışsınız..Kaleminiz tükenmez olsun..Ayhan Bey.Kutlarım sizi..Saygılarımla
Ne güzel tanımlamışsınız şairi. kaleminiz daim olsun..kutlarım
'Söz uçar yazı kalır' der atalarımız, şairde buna bianen aklını şiirle konuşturur, aklımızdan geçenleri şiirinizde okumak gibi, emeğinize sağlık kutlarım saygılar...
Şairler ve diğer sanatçılar insanlarla olaylar ve duygular arasındaki elçilerdir. Benim sanatçı tanımlamam budur herşeyden önce. Geçmişten şimdiki zamana, şimdiki zamandan da geleceğe birer köprüdür aynı zamanda sanatçılar. Yaşadıkları tarihin ve dönemin izlerine ışık tutarlar.
Elbete halktan kopuk, özgün ve bağımsız sanatçılar da var ama onların da çoğu kendi çağlarından ötelere ışık saçmaktalar.
Barış, kardeşlik, sevgi, aşk, vatan, bayrak gibi duyguları işleyen şairler halkta daha çok beğeni bulup rağbet görse de büyük sanatçılar diğerlerine öncülük edenler, sanat dalında bir yol, makam ve üslup bulanlar ve kendine özgü sanat anlayışı olanlardır şüphesiz.
Şair birçok yönüyle bir şairin çizgisini kendine göre işlemiş. Saygı duyuyorum ve kutluyor, başarılar diliyorum.
Şairin kim olduğuna mısralar şahitlik etmiş...
Şairin portresi mısra mısra çizilmiş... Kutluyorum Ayhan bey... Nicelerine...Saygıyla...
İşte bu...
ŞİİR ve ŞAİR...Harikaydı...
İçtenlikle kutluyorum değerli kaleminizi.
Her dörtlüğünde gerçek bir şair portresini ayrı ayrı örneklerle okuyucusunun dimağına nakşeden, resmini çizen duygu,anlam,kurgu ve ahenk bağlamında da övgülere layık çok güzel bir şiir okudum..Kaleminize yüreğinize sağlık değerli şair.Canı gönülden kutluyorum..Selamlar,saygılar.
Ülkeye göz diken,düşmana korku
Memleketi soyan,satana ürkü
Birlik kuvvet demek,verirse dürtü
Halkıyla umuda,akandır şair
---Ayhan hocam bu anlamlı şiirinizi ve sizi kutluyorum aynen öyle şair yaşadığı tarihin karanlıklarına eserleriyle ışık tutar.
Güzel bir şair veya edebiyat ehli insan tanımı yapmışsınız. Gelin görün ki; bu gün ülkemizin sanatçılarını bu anlatıma uyarlamakta zorlanıyorum biraz. Ülkemizin şu durumunda dahi, hepsi birbirini yemekte... Güzel bir şiir okudum, teşekkür ederim. sağlıcaklakalın!!
Kutlarım Öğretmenim.
Çok güzel anlatmışsınız.Selamlar.
Bu şiir ile ilgili 28 tane yorum bulunmakta