inat bir sonbahardır bu! gitmiyor!
vazgeçmiyor
odun kömür soba da dinlemiyor
bilmiyor ki
göçeden kuşları göremeyecek
omzumun üzerinden bakmak yasak!
gözlerimi el sallayanlara açmak sonra.
umutlarımdan,
yaşadıklarımı çıkarmak yasak bana
uzayan ellerimle ellerine dokunup
'hoşçakal' demek sonra.
Ağlamış bir kadının yüzü gibidir yollar:
Biraz nemli,
Biraz kırgın,
İncinmiş biraz...
Sanki her yürüyen için ağıtlar yakılmış,
Her gideni özleyen biri varmış gibi...
Bütün haklarımı devrediyorum
Nisan sabahımı alın!
Pırıl pırıl güneşimi!
sonra umut
Ve
Neşe.
seni hiç dinlemedim ben.
itiraf edeyim!
ne diyordun hiç bilmedim.
nasil dedigin belki...
dudaklarindan çikan ses
kulaklarima degmedi hiç.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!