Açlıktan ağlayan
beş yaşlı göçmen çocuğun sesi
doluyor tüm evlere
sarsıyor herkesi...
Televizyonda Afrika,
Filistin, Angola, Irak,
Afganistan, Hindistan.
Bu dünyanın her köşesinde
siyah ekmek kan kokuyor,
sıcak kan...
Ah, şair kardeşlerim nasıl yazıyoruz biz,
gülden,
bülbülden.
Mavi yaz akşamlarından,
dertli gönülden
geçip giden yazdan,
gelen güzden,
bir yalnız yıldızdan,
bir güzel kızdan...
İlahi, nasıl yazıyoruz, nasıl?
Televizyonlarda her gece...
Kayıt Tarihi : 22.3.2008 18:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!