Bazen seni özlüyorum
Bazen senden nefret ediyorum
Bazen varligini ariyorum
Deli gönlüm feryad eder
acisi büyüktür düsman gördügü yari ister
kahrolasi büyük gururum engeldir
kalbim zafere yenik düser.
Isyanim kendime söyledigim sözlere
Ne zannedin ki kendini
senmi ögrettin bana sevmeyi?
yoksa seviyormus gibi yapip terketmeyimi
Sanmaki senden baskasini bulamam
sanmaki senden haric kimseye baglanamam
Hayaller bitmek bilmez
umutlar tükenmek
sende birgün yanacaksin
Siir yazar türkü söylerim
yere göge sigdirarmam memleketim diye överim
vatanimi diyar diyar gezerim
NE MUTLUM TÜRKÜM diye gururla söylenirim.
Yigin yigin yigimislar
hurma agaclari toplanmislar
oturmuslar aglamislar
icim icim yanmislar.
oturmus Muhammed divana
askinin atesiyle yanmaya raziyim
askimi sana teslim ederim
senin icin ölürüm, yemin ederim.
geceler uykusuz geciyor
hasret dersen bitmiyor
Canimdan cok sevdigim askim benim
sana verdigim sözümü tutyorum
mezarinin basina gecmis siirimizi
hergünkü gibi yine okuyorum.
Sana bu siirimizi okurken
Gecen gündüzün birbirine karisir
bu kalb nasil böyle ayriliga alisir
her gecn gün hasret daha cok sana yaklasir
ask dedigin sey iste insana böyle bulasir.
Ya sor kalbe nasil dayanir
Güllerin arasinda en güzeli olarak acan
actigi gibi cabuk solansin.
Seni canim bu hale getirenler
utansin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!