Şair'in son nefesi - Engin Demirci - www ...

Şair'in son nefesi

----------

İlki dünya arasında mühtedi’yiz kimseye söyleyemesekte.
Hasretten geberiyorum ölüme sevdamla
Değişmesin sakın yüreğinin içindeki dua bağların
Korkusuzca yüzleşmekle hep saf olacaksın.
Kabına sığmayan içgüdülerle sevgiye soykırımı yaşıtıyoruz başımıntacı.

Her şeyiyle yeniliğe gebe bir hayat,dualarla
Doğum sancıları içinde kıvranıyor hep yürekler
Birbirine karışamayan beden ve la’l olmuş dillerle
Sahipsiz bir çocuk hayatlarımızla

Çok şaşırıyoruz sararan resimlere bakınca
Yanlışlıkla keşfedilmiş buluyoruz sevgileri
Yıllara inat soykırıma uğrayınca serüvenler
Kendini dıştan kuşatınca zihinsel uyanışlar başlıyor
Eğer adanmoşsa sevgiler bir ömür ben uyanık kalırım dua’ya

Tahammül edemiyorum arada kalışına
Yüreğine açılan gizli anahtardı dualar, fikrini bulmuşken besmelede
Zikrin ruhu sıkışanların arasında nefes alamıyorum
Hayatın tarzına karşı bir meçhulu öldürüyorum, yüceleştirirlerek
Mistikleştirilmesine katlanamıyorum sevginin,

Bu bir sahtekarlık hayattan kopma bir tiksinti uyandırır.
Salt yıkma olsa bile sevgiyi bir noktaya kadar anlamlıdır
Yıkılmak nefes almak için bir küçümseme, yüreğimizde biriktirdiklerimizle
Hazinelerimizin her parçası mütevazı bir duruş sergiler
Korkuluğun kalbi sessiz şekilde bir çizgi, nezih köşklerde duygular

Kendi portresini çiziyor, konuşmak yalan söylemek olmuş
İki şehrin hikayesi sevginin sesi, ne yaptığını idrak edemez insan
Varsayımlar tecrübe hissi verir,bütün sırlar herkes değil
Kesinlikle ben diyen bir dil tercihi içinde sevgi can çekişiyor
İş başa düşünce taklit edilir duygular, kavramsal renklere dönüşür
Sararan sayfalar, kayıp dünyalarda üretilir karşıt duygularımızla

Kıvrak zekamız küçük buluşlarla mutluluğu arar olmuş
Gündelik hayata sızan bir eleştiriye döner dün,
kayıtdışı olmadığımız vukuatlarında kayıtlıdır sadakatin, naif yanlarımız besmelede
Düşünülenler yazılamayan mektuplarda,
Yüzük parmağımız beklenmedik duygulara mayalıyor
Yalnız biri konuk işçi sevgiye sadakatle, tasvir edilen tavsifteki besmelede,

Muttaki ve zahid biri bir hedefe doğru rehberlik etmekte ezan vaktinde
Fıtratımdaki içgüdümle yoğrulmuş yaşam seyrim, benliğime zaferimle
Fıtri güçlerle muzafferim, beşeri ve nedensellik zincirinden kaçış imkanı illet
Özüme konulmuş bir takdire başkaldırıyorum, alınyazımı sorumlu kılıyor
Gamsız cennetim dua’dan başkada halifem olmadı
Ekolde cehaletin hakim olduğu alimler arsındayım bilerek

İnkar eder görmemezliklerim, bilmeler iç ışıması gaybı ilhamımın
Kalbi duyumsaması başka olanı tanımakla bilmelerle kendimi keşfetmekteyim
Nerede olduğumun peşine düşerek kim olduğumun farkına ulaşmaktır.
Yaşam denen sarhoş edici gafil yapan ve boğan kargaşada ölüm
Günün dehşetindeyim, hayretim kabristanda başlasada doğum.

Düşünce yaşamı ve ruh yaşamı arasına uymayan kucaklanan şey sevgimi
İşte o biziz kocaman harflerle yazdığımız, iç savaşlarla ölü kral ve kraliçelerimiz
Aristokrat yanlarladoruğa çıkan iyilik şeytanımızla dünü nefretliyoruz
Kaybedilen servetler yarınların yanına sığınıyor, netameli arzuyuz
Bastırılamayan duygusuz kendi vücudunu siper ediyoruz
Kendien özgü istekli oluşlar şaşkına çeviriyor

Durmadan gizlenen ikinci hayatlarımızda özgürcü yaşamak, yanıldığımız
Unutularak gizlendiğimizi sanmakla aldanıyordu hayata yürüyüşümüz.
Kendisini kandıran sevgimizle gerçekten sevdiklerimizi seviyormuyuz?
Telaşlı bir hızla dövüşüyorum, öyleyse varım sadaki taşımakta
Yorulmuş sevgiler düşlere yumuluyor örselenen duygular arasında

Merdivenli yokuşlarda tarifi zor hissederek alayabildiğim sızılar
Güncelerimize notu sonradan düşüyor bağdaşmayan geçmişle nefes tükettiklerim
Yaşayarak yazıyorum sevgilide ölümü, tenkit eden gözlemcim dua’larla
Söz geçirebilseydim yaşamadan yazardım, hamurumdan mayam karışınca toprağa
Uzun beklemeyecek ruhum teslimine, hissettiğim hayat erken gitti yaşamadan

Beklemelerin sonucu peçesini kaldırıyorum sevginin
Odalarım sokak sokak kendime kalan zamanda ne varmış
Hayat ve ölüm arasında hiçbir duvar yok
Naziktir zeka kırmazsan hokkabazlığını ölüm insandır
Biçilen yazgıya teslimiyetim, mantık bezirganım gösterdi dehasını
Duyguların boğazına sarıldı, hüküm ilansa hayata tahammülüm yok
Soyunan sözcükleri sevmeli veda etmem gerekenlere inat üstadıma mahçup duygularım

Engin Demirci…Y.E.D….16/05/2008….22:12