Şair'in sesi Şiiri - Demirşah Özdemir

BİZ İKİ KUMA KUŞUNUN KANAT UÇLARINDA ÖLÜRÜZ
GÖZ YAŞLARIYLA YAZILMIŞ ER MEKTUBU GİBİYİZ
OKUNMASAKTA MUTLAKA EHLİNDE GÖRÜLÜRÜZ
BİZ AYRILIĞIN AŞIKLARIYIZ RÜYALARDIR EVİMİZ
BİZ SESSİZ ÇIĞLIKLARIZ DIŞA VURMAZ SESİMİZ
NE BİR ADIMIZ VAR NEDE BAŞ BAŞA BİR RESMİMİZ
BİZDEN KİMSEYE ZARAR GELMEZ
BİZ KENDİ ŞARKIMIZI KENDİMİZ YAZAR KENDİMİZ SÖYLERİZ
EN ÇOKTA GECEYİ SEVERİZ
MEHTABIN ALTINDA GİZLİ GİZLİ BULUŞUR
SEHERİN ARDINDAN SON PARAGRAFTA KAYBOLUR GİDERİZ
BAZEN HÜZNÜ GİDENİN DUDAKLARINDA
BAZENDE KALANIN GÖZ YAŞLARINDA BULURUZ
EN YAKIN ARKADAŞIMIZ KAĞIT
EN KADİM DOSTUMUZ KALEMDİR BİZİM
YAZMAKLA BİTMEZ BİZİM HİKAYEMİZ
DERDİDE YAZARIZ KEDERİDE
EDERİDE YAZARIZ ETMEYENİDE
HAYATA ATILAN BU KALIN DİKİŞİN KİRLİ İPLERİNDE
İKİ MASUM KIRLANGIÇ YUVA YAPMIŞ TELLERİNDE
YÜREĞİMİN KÜLLERİ VAR BU SEVDANIN YELLERİNDE
ŞU DİVANE GÖNLÜM HER GECE YOKLUĞUNA SARHOŞ
ARTIK DÖNSENDE HOŞ DÖNMESENDE HOŞ