Şâir'in Ölümü Şiiri - Tekin Para

İşte o ağacın altında buldum
Aradığım şiiri…
Senelerce beklemiş, belli.
Gözlerinde nem,
Saçlarında yanık bir lodos kokusu,
Kurumaya yüz tutmuş bakışları…
Önce sessiz sessiz yokladım umutlarını,
Sonra, göz göz hayâller döküldü bakışlarıma,
Avuçlarından…
Kimi yanmış, kimi solmuş,
Kimi hâlâ nemliydi acılarının.
Bir sevdâ türküsü söyledi buruk tadıyla,
Sesinde bir ömür yaşadım gurûba dek.
O benim hâlime ağladı,
Ben onun gözlerine düştüm damla damla.
Anladı…

İşte o ağacın altında buldum
Aradığım şiiri…
Günler günleri kovalarken ardı sıra kaderin,
Yorgun ayaklarında ağırlaştı prangalar gitgide.
Şiir şiir kokuyor,
Ölüm ölüm bakıyordu gecenin karanlığına doğru.
Belki bir şarkıydı dilden dile söylenen.
Titrek dizleri tutmaz olduğunda iyice,
Ağır ağır yığıldı o ağacın dibine,
Sonbahârı izledi…
Oysa yazı görmemişti deli gibi düşerken mısrâlara,
Önce bir rübâi oldu,
Sonra gazel…
Ve sonra;
Bir tanburun feryâdına gizledi ağlamaklı sesini,
Sustu…

İşte o ağacın altında buldum
Aradığım şiiri…
Günler sevdâyı,
Saatler vedâyı gösteriyordu geleceğe…
Dudaklarında bir acı tütün tadı,
Başında kuşkular dolaştı duman duman
Arpa boyu korkulardan yâr tuttu
İçindeki vurdumduymaz umutlar.
Dağ rüzgârlarınca esti
Uzak denizlere…
Bomboş bakakaldı boncuk boncuk gözleri.
“Gel! ” desem, gelir mi ki benimle,
Tanır mı saçımdaki kekik kokularını,
Ellerimi tanır mı?
Yavaş yavaş silkindi kalkmak istercesine,
Kalkamadı yerinden,
Durdu…

İşte o ağacın altında buldum
Aradığım şiiri…
Sarıldık sıkı sıkı karanlık gecelere,
Sabahlarca ağladık sırılsıklam.
Sevgiden bahsettik bir süre,
Sonra sevgisizlikten, acıdan
Ve hayâller boylu boyunca uzandı gözlerimize.
Birer birer düşerken dost elleri, elinden
Dağları düşündü.
Yeşil yeşil, çiçek çiçek…
Bulutları sarmak geldi içinden,
Yıldızları okşamak, güneşi tutmak…
Öylesine taşmalıydı denizler,
Rüzgâr, süpürmeliydi acıları yüzünden,
Kekik kokmalıydı elleri, saçları,
Zordu…

İşte o ağacın altında buldum
Aradığım şiiri…
Sular köpük köpük,
Parça parçaydı düşleri.
Oysa sevmişti bütün güzellerini doğanın,
Şarkılar söylerdi martılarla diz dize.
Ağır ağır doğruldu yattığı yerden
Karanlığa doğru bir adım attı.
Bir denize, bir geceye baktı uzun uzun,
Bir de kendine baktı boylu boyunca,
Bir avuç çakıl taşıydı elinde hayat.
İşte o ağacın altında buldum
Aradığım şiiri…
Şiir şiir kokuyor,
Ölüm ölüm bakıyordu yüzüme,
Güldü…