Girme Şair’in kuyusuna
dahil olma karanlığına
uzak dur bazen;
mahfolursun...
yavaş yavaş değil çünkü
bir anda balyoz gibi girer hayatına!
uykularını kaçırır
yemeklerine “zehir” olur
anlamadan yersin, yutarsın
mahfolursun!
o nehirlere koşarken
geride kalırsın!
Girme Şair’in kuyusuna
güvenle...
güvenme zaten
hele kendiyle savaşırken kalkansız
en keskin kılıçlarla
girme vuruşların arasına
uzak dur;
mahfolursun! ..
Güneş tepedeyken yok bir zararı
rahat ol
ama güneş battığında tanımaz Şair kimseyi
kendini bile kılıçtan geçircesine sürer hesapları
tanıyamazsın
günlerini dizmişken kılıcın gövdesine...
Girme Şair’in kuyusuna
dahil olma karanlığına...
Tekrar güneş yükseldiğinde tepeye
haberin olur.
yoksa
mahfolursun...
(Haziran 2006)
Ömer DalmanKayıt Tarihi : 23.6.2006 18:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yazdıkların aşağıdaki şiirimi hatırlattı.
Göçebe,
Soran sorgulayanım ben
Bir yerlerde duramam
Göç ederim düşüncelerde ben
Büyük otağlar kuramam
Muhafazakâr değilim
Değişmez kurallarım yok
Sorgulanıyor benliğim
Kuralları yıkan sorularım çok
Peşime kimseyi takamam
Geleceğim belirsiz tehlikeli,
Kimseye şura da dur diyemem
Kal diyeceğim yerler tehlikeli
Çıktığım yolu tarif edemem
Benliğimi sürekli yakıyor
Kendime, insanları feda edemem
İnançlarım karşı çıkıyor
TÜM YORUMLAR (1)