dirilen ölüler,
mezarlarından uzanan elleriyle
ruhumu yakaladılar
sayılı çizikler bırakıp,
ölü toprağını serptiler üzerime
kaç kez arınmaya çalıştım bir bilsen!
açılan çeşmelerden çamur aktı şansıma
rağmen sevdim seni ben,
dilini sevdim,dinini sevdim
azınlık oldum coğrafyanda
Herakles kadar mitolojiktim,
o yüzden bu dünyaya sığmadı
sana duyduğum o şey
bir odada üzerime yürüyen
sayısız kendimden kaçıyordum
zihnimden düşenleri unutarak
hüzün denilen dev hep,
düşürdüklerimden buldu beni
bu kentte öğrendim,
gülümseyerek susmayı
üstümde hep ölü toprağı.
sessizlikten başıma giren ağrılar,
hangi şairin odasındaki kuyuyu
bu kadar taşlayan var?
sayısız kendimden bir benim başım
yuvarlandı kuyunun dibine
Ken'an'ın dert ortağı oldum,
Yusuf'un derdi
ve
kuyunun içi...
Yeliz Şenay
Yeliz ŞenayKayıt Tarihi : 4.2.2010 17:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevgiye ve hayata farklı bir yorum getiren duygu yüklü yüreğinizin sesi olan bu güzel çalışmanızı beğenerek okudum..
kutlarım saygın kaleminizi ve sevgi dolu yüreğinizi..tam puan 10..akçaydan selam ve saygılarımla...ibrahim yılmaz
NOT: wep sitem: www.atlassiir.com
gülümseyerek susmayı
üstümde hep ölü toprağı.
sessizlikten başıma giren ağrılar,
hangi şairin odasındaki kuyuyu
bu kadar taşlayan var?
sayısız kendimden bir benim başım
yuvarlandı kuyunun dibine
Ken'an'ın dert ortağı oldum,
Yusuf'un derdi .............yüreğine sağlık
TÜM YORUMLAR (4)