Şair'in Altın İşlemeli Kaftan'ı

21.11.2009

Altın işlemeli kaftan vardı sırtımda,
Simli çiçeklerle bezeli.
“Öyle sanatlı şiirler söylemiştir ve
Kusursuz şiirler yazmıştır diye anlatıyor,
Kubbeli mezarlar yapalım” diyordu biri.
Seyrederken bir kenarda cenazemi,
Ne alıp götürmek derdi vardı, dünyayı kalbimde,
Ne görmek isterdim bir yerde heykelimi.
İyisini söyleyeyim derken ezerdim lafın,
En güzelini.
Yine de gülen yoktu cenazemde,
Ağlıyordu kimi.

Oysa ben bir kalpazan,
Gönlüme gelir gelmez,
Söyleyiverirdim geldiği gibi.
Konuşturmadı sevgimden başka bir şey,
Sadece sevgi.

Altın işlemeli kaftan, yakası simli,
Daha çizemedi desinatörler, o deseni,
Ve gözler kamaştıran ışıltı,
Şahane ve heybetli,
Belki asırlardır hiçbir kral,
Uzun azmandır şairler de giymedi,

Bir sana baktım ey çocuk,
Bir sana baktım ey insan,
Bir sana baktım ey güzel kız,
Bir sana baktım ey delikanlı,
Seni seviyorum demek geldi içimden,
Söyledim ve “Altın İşlemeli Kaftan’ı Şair’in”,
Yakası simli, bin bir desenli,
Ve şöhretli kubbesi,
Seni çok sevdim ve söyledim,
Ağzıma geldiği gibi,
Gidiverdi.