Essiz bi sonbahar günüy dü
her yer günes in essiz kızıllığı ile aydınlanıyordu
. her şey giderek değişiyor
ağaçlar insanlar gibiydi
her yaprak düşürdüklerinde
sanki daha da üzülüyorlardı
Sensizlik vururken tam gece yarısında
Umutsuzluk sarar beni çaresizce
Bir gözyaşına sakladım seni
O yüzden alamıyorum zaten
Ama sen aklıma gelince
Ben kendimi terk ediyorum
Kalbim agrıyor,
Gözlerim kararıyor,
Aklıma sen geliyorsun,
bak yine seni düşünüyorum.
Yine seni düşünüyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!