Yaşanmış ya da yaşanmamış herşey adına
Seni artık bu kalpten sürgün eyledi bu Leyla
Dizeler dökülüp giderken kalemimden sıra sıra
Bu da benden sana olsun, hayatımın hatasına......
Sevgi nedir sevilmek nedir bilmeyen adama
Sensiz geçen tüm günlerimi inanırmısın silmiş atmışım ruhumdan
Artık ne hüzün bir ilaç, ne de bir yudum şaraptır seni hatırlatan
Geceler boyu uykusuz kalmak ne ki sabahlara çıkmamak
Çıkamamak senin o büyülü bakan gözlerinde sarsıntıların olmak
Acım o kadar derinde iken seni unutamamak neden bir anlasam
Aşk İnsana Neler Yaptırmaz Ki.....
Aşk insana neler yaptırmaz ki neler..önce arkadaşlarını bir bir uğruna feda eder, daha sonra senelerce sana emek veren aileni 2.plana atıverirsin.... geriye ne mi kaldı yılın 365 günü hergün, her saat yanında olan bir sevgili...yeter mi yetme di...artık herşey yaşanmıştır zaten, yaşanacak da fazla bir şey kalmanıştır geriye...sıra gelir evliliğe ve adım adım ilerlersin...aslında kalbin de beynin de onaylamaz bu evliliği ancak olan olur ve evlenirsin....
Her geçen gün evliliğin ve yaşadığın düzenin değişeceğine inanarak oyalar durursun kendisini...derken bir çoçuk özlemi başlar içinde....ama....ama bir tarafın kusuru nedeniyle ondan da vazgeçersin...tıpkı ilk başta yaptığın gibi vazgeçersin; evlat özleminde son bulur artık.....
Geriye birşey kalmamıştır artık sevdiğin başka insanlarla gününü gün ederken, sen hayatta tutunma çabasındasındır...derken birgün karşına birisi çıkar ve seni sevdiğini,hatta evli olduğun insandan bile daha çok sevdiğini söyler....ancak olaya sıcak bakmazsın ve sevdiğin insana bir sözün vardır, nikah memrunun kafana kazıdığı laflar mıhlanır aklına....kendini ve ruhunu frenler hatta bedenine dahi misali bir geme vurursun....ewet sen birine, hemde hayatını bundan sonra devam ettireceğin eşinden bile daha fazla bağlanmaya bağlanmışsın.....ama yapamadın yapamazdın...derken günler günleri kovaladı ve artık herşey değişmeliydi derken...bir de bakmışsın eşin için ondan vazgeçip kendi hayatına yol alamaya zor olsa da başlamışsın....
Aşk İnsana Ne Mi Yapar? ? ? ? Sevdiğin İnsan İçin Onu Terk Etmene Bile Yarar.....
Sevgiliden Gelen Her Şey Sevgilidir
Sevgili, biraz sendir ve sen biraz sevgili
Sevgili, eksilmeden paylaşılan ömür olmalı
Sevgili, kan-ter içinde uyandığın kabus sonrası
Başucunda bulduğun bir bardak su olmalı.
Kendi kendime belki içimde kanayan yaralarımın varlığında
Sonucunu, amacını bilmeden bilemeden umarsızca
Yolumuzu ayırmaya karar verdiğim o anda
Unutmuşum; dalgınlığımdandır sana kapılıpta yok oluşlarım.....
Üzgünüm sana bu tavırlar içinde kapılışlarım
Aşkın çıkmaz yollarında sallanırken sana doymadan
Sen kolayı seçtin beni çaresizce bırakıp gittin
Nedensiz değilmi söyle seni sevişlerim
Yıllardır yolunu gözleyen bir hüzündü gözlerim
Ardından bakarken beni bırakıp gidişlerin
Öyle bir Eylül sabahında gelmeslisin ki bana
Ucunda senden vazgeçmek olmasın
Öyle bir günde gelmelisin ki bana
Ucunda senden gitmek olmasın
Ve öyle bir tarihte gir ki hatatıma
Tut ellerinden; elleri daha fazla kanamasın, gözyaşları kanlı olmasın! İsyanları sessiz olsun; canı yanmasın! Sadece senin sesin olsun, ona bakan gözlerin olsun, bir annenin kızını okşar dokunuşların olsun yeter ona...Gördüklerinden kalbi acıdı; göreceklerinden de acımasın! Masum yüreği bir daha kaska...tı olmasın....Sevebilsin herkesi, her şeyi...ona zarar vereceklerini bilse dahi....Canı çok yanıyor; sen yoksun....Nerdesin? Elleri seni arıyor; gözleri yolunu gözlüyor, kalbi sen diye can çekişiyor....Çok özlemiş seni! Yanındayken bile özlerken yokluğunda özlemenin sınırlarını zorlaması gayet doğal geliyor bana...Hiçbir şey bilmiyor bildiği tek şey; seni ölümüne sevdi...Severken acı çeker mi insan? Çekiyor işte...Olsun be hayatı, yeter ki gözyaşları senin için olsun! Yakmasın kimse canını senden başka, aramasın gözleri senden başkasını...dokunmasın kimse ona senden başka; sana da ondan başka. Al bu yüreği senin olsun, sensiz taşıyamaz ki...Sadece doğdu bu can varsın olsun sende son bulsun!
UMUDUDUM YOLU
Diyar diyar gezsem de şu fani dünyayı bir yere varamadan
Gönlümden düşmeden son bulur mu sandın bu sevdayı
İçimde tükenmeyen umut yolumu bilmem ki ben nerede arasam
Daha yaşanmamışlıkların varlığında kalan ruhuma
Gözlerimi hayatın gerçeklerine açtığım andan bu yana
Seni...seni... hep seni sevdim ömrüm boyunca...
Hayatımın ortasına yerleşmeden pervasızca
Önce gözlerinin gülüşü ile başlattığın bu sevdayı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!