Hey vaktinden sonra yetişmişsin yolcu
Gemi çoktan demir almış o limandan
Çoktan sevdiklerine kavuşturmuş sevenlere
Çoktan anaları kavuşturmuş evlatlara
Bir sen kaldın kavuşamayan şu fani dünyada
Ama nerden bileceksin ki bu son gemi
çok mu sey istedımhiç bilmeden
sımdı yıne beklıyorum
anlamanızı tanımanızı
belkı de soyledıklerıme ınanmanızı
gozlerımde bı parca umuda sarıldım
Kırık bir duvarın önümdeyim,
Cebimde oyundan kalmış üç,beş bilye.
Önümde rengi solmuş bebekler,
Belki de zamanı geçmiş hayaller.
Kalbimde söylenmemiş bir kaç söz,
Karanlık ne garip şeydir
Kendini kaybedersin mutsuzluğunda
Kendini bulursun aslında sessizliğinde
Acımtırak bir tadı vardır gecenin bende
Hiç dinmeyen bir sızısı
Kanayan bir yarası
Yine bekledim geçer herşey diye.
Unutulur her yaşanan diye,
Olmuyor ne yaşanılan unutuluyor
Ne de yaşanılacak olan
Ne karşı koyabiliyorsun
Ne de boyun eğebiliyorsun
Gecenin gölgesinde
Bir yalnızlık ertesiydi bu gün
Gözlerim ağır ağır başladı
Kendini kapatmaya bense
Acımın geçmesini beklercesine
Sarılmışım defterime kalemime
Gözlerimde yalnızlık yüreğimde sen
lisanlar yetmez oldu anlatmaya seni
Kifayetsiz kaldı tüm sözler adının ardında
Sessiz kaldı tu mask nağmeleri sesinin yanında
Muzdarip olduğunu anladı tüm kimlikler
Senin güzelliğinden şefkatinden sevginden
bı cocuk var ıcımde
kımse bılmıyor nerde sakladıgımı
nasıl ona bakıp buyuttugumu
kımse duymuyor cıglıklarını
sadece o cocuk bana aglıyor durmadan
Denizi yakıyormuş gibi görünür ışıklar
Sanki yakınmış gibi tüm ışıklar
Ama gittiğinde denize
Uzaklaşır tüm ışıklar
Umutların gibi
Gece bir başka gözükür semalar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!