Yüz mevsimlik odamda bir matem var bir düğün
Ey miskin hayat değil vallahi bu sürdüğün
Ben en çok kendime yabancı
Ne adımı ne ırkımı bilirim
Takvimin eskitmediği kadim sancı
Ne yirmimi ne kırkımı bilirim
Ben en çok kendime şaşkın
Ne sürurum belli ne de kederim
Yorgun bir yolcuyum menzilden aşkın
Bana gelir benden geçer giderim
Ben en çok kendimi bilmem
Her muamma benden çıkar bilirim
Bir kor ki dışıma yeter mi bilmem
Külleri içimi yakar bilirim
Kayıt Tarihi : 6.4.2023 16:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!