Dışarda öyle bir yağmur yağıyorki
bildiğin gibi değil sevgilim
sevdasını bile ıslatıyor insanın
sevda ıslandıkça büyüyor
ve bu deli yağmur hiç dinmiyor
Senli istanbulu özlüyorum
istanbul otogarından ankaraya giderken
hiç bitmedi bu gitmelerim
bazen gözlerin çağırdı, bazen ellerim getirdi
ama hep geri geldim kayıp şehirlerden
senli istanbulu özlüyorum
Rüzgarın sırtında gelirdi kokun hep
ve hiç durmadanda giderdi
ben hep o kahrolası hasretle bakakalırdım rüzgarın ardından
karanfil kokusu gelirdi aklıma
birkaç damla gözyaşı gözlerimden yüreğime sızardı
acırdı içim
aşklarım var hiç yaşanmamış
ayrılıklarım var hiç bilmediğim kadınlardan
ve hala sevdiğim biri var
hiç bilmediğim insanlar arasından
Feriköy-1997
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!