Yine sensizlik korkusu başladı.
Kalbimin derinliklerinde.
Günlerdir unutamadığım bir korku,
Yalnızlık,sensizlik…
Kalbimin zindanlarındayım.
Bir ateş var içimde.
Saat tam 12.
Günlerden pazar yine,
12 vapuru kalkıyor iskeleden.
12. gündü senden ayrıldığım.
12 yaşımda sevmiştim seni.
12 yaşımda iskelede,12 vapuru geçerken.
Ölüm hayatı solladı çoktan
Kelepçeyi vurdu bileklerine
Yine çalmaya başladı vuslat çanları
Bir kez daha dayandı kapıya
Kader memurları
Haczettiler bütün hayatımı
Sevmek;
Kalbimdeki tek sancı,
Zamanın en güzel aşkısın belki de.
Gözlerinde kaybolduğum, o büyük aşk…
Kalbim titrer derinden.
Bir gül düşer ellerimden.
İnanmam!
Gözlerin eskisi gibi bakmıyor bana.
Sonu gelmeyen ağlayışların tutsaklığında gözlerim.
Son bir matem doğacak artık.
Gönül ayrılığa rehin,
Yalnızlığın esiri.
Bir umuttu belki beklediğim sen değildin sevgin değildi.
Hayata sarılabileceğim yeniden sımsıkı...
Ölümü bekler gibi bir köşede kaçmadan hayattan.
Ve ağlamaktı tüm acıların arkasından sessizce hayat...
Gözlerinde kanlanmış ağladın mı yoksa?
Sende özlüyor musun? Seviyor musun hala?
Hayatın bir köşesinde büzülüp kalmış
Çaresiz bir ben
Belki bir köşesinde kazınmış paslanmış bir ad
Zifiri akşamların ortasında
Kimsenin dönüp bakmadığında
Gözlerim ağlamaklı
Aşk;
Hayallerimin sahnelenişi.
Uzaklardasın …
Kalbimdeki tek güç;
Sen ve o ıssız sevgin.
Son umut, son seneryo.
Yaşamın sınırındayım şimdi
Çıkış noktasına geldim bu karmakarışık labirentin
Artık sahte tebessümlerle teselli buluyorum
Sonsuz sanılan aşkların bitiş mevsimi şimdi
Geçer zaman kapılar kapanır birgün
Yalnızlıkla son blur hayat
Benim kimsem yoktu öğretmenim.
Minicik yüreğimde hiç bilmediğim şarkılar;
Anlatırdı bana hayatı ve hayatın acımasızlığını.
Ben çaresizlikle yıpranırken sahipsizdim öğretmenim.
Ellerimde yaşam çırpınırken bir kuş gibi,
Sen girdin umutsuz bildiğim hayatıma.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!