Doğduğumda siyahtım,
Büyürken siyah.
Güneşe çıktığımda siyahtım,
Üşüdüğümde siyah.
Korkunca siyahtım,
Hastayken siyah.
Üstüme yalnızlık sisi çökmüş,uzun karanlık bir yolda ilerliyorum...
Dudağımda sevgi sözleri mırıldanıyorum
Sanki benim yalnızlığımı paylaşmak isteyen yağmur
Uzun karanlık caddeyi ıslatıyor...Ağlıyorum!
Yuvasını kaybetmiş küçük masum bir kuş kadar yalnızım
SENİ ÇOK SEVİYORUM!
Birgün evlenirsen başkasıyla,
Minik minik çocukların olursa,
Birgün sana derlerse baba,
Anlat onlara benim hikayemi.
Seni ne kadar çok sevdiğimi.
O yesil gözlerine bittiğimi.
Gözlerin vardı,baktığım her yerde
Merhem gibi gelirdi gözlerin, yaralı yüreğime
Öyle bir bakıştı ki bu,sıcacık,sevgiyle
Ne senden önce yaşadıklarım gözümdeydi,
Ne de sen gidince çekeceğim çile...
Sen ve ben...başka kimse yoktu bu dünyada
Ne olursun kendin ol,ruhunla ol,ruhun olsun
Lekesiz,temiz,berrak olsun,dünyalıksız olsun
Birkez de öncesiz olsun,sonrasız olsun
Sonra yüzünde belirsin
Yüzün ışıl ışıl olsun
Ama kör etmesin ruhun
Tuttuk elinden sevdanın,yaşanmamışlıkların,
Neden yaşayamadığımızı aradık durduk...
Sanki bir yenilgi yetmezmiş gibi,
Sevdanın elinde oyuncak olduk,
Ha bire yenildik,mağlub olduk.
Ama sende bilirsin ki aşık olan uslanmaz,
Hazan mevsimi Eylül,ne kadar da ben gibisin...
Yoksa ben mi sen gibiyim...
Sanki hiç bahar görmemiş,hiç yeşermemiş,
Dalları kırık,yaprakları dökük bir ağaç gibiyim...
Hangi mevsimde yeşeriri yapraklar,büyür
Gitmek istiyorum buralardan,
Alıp başımı gitmek...
Elimde bavulum,cebimde umutlarım,
Kaçıp gitmek istiyorum…
Boğuluyorum,nefes alamıyorum bu şehirde.
Senli gecelerden,
Hani bir aşk yaşanır da,yaşanmaması gerekir ya
Hani bir sevgili vardır,olmamalı aslında
Ne kadar sevsen de,sevmemelisin,hakkın yoktur buna
İşte öyle benim sevgim...sevgilim...
Olmamalı aslında hayatımda
Davul bile dengi dengine demiş atalarımız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!