bana bakan her gözde utanır yalnızlıgım ve gece gecemın ışıkları günümün yalnızlığı kadar yanar hiç bi fırtına ürkütemez gecemi senin sevginin ürküttüğü kadar ağlatmasın beni sensizlüğin türküsü titreyen sesim sözcükleri yutmasın esen rüzgar üşütürken geceyi içimdeki soğuk ölümden korkmasın yaşadıklarım aşkın mı acının mı öyküsü titreyen kalemim karalar kağıdımı ve anlatır herşeyi dökülen damlalar acının sızlayan mısralar aşkımızın hüznünü keşke geri dönse o ilk günler yağan yağmur beni o anki gibi ıslatsa aslında zor değil insan isteyince ah bi de şu yaralayan hatıralar olmasa.........
hayatımdaki ilk ünlemden son ünleme kadar silip yeniden yazmak herşeyi çok farklı yaşamak isterdim ağlamak isterdim gözyaşlarımın içime içime, değil de ikimizi anlatan satırlara silmekten çok yaşartan avuçlara damlamasını altından çok üstünü çizdiğim satırları üzeri karalanmış sevdaları ağlatmasını isterdim yada herşeyi akışına bırakabilmek seni tek bir şiire sığdırabilmek isterdim ama sen benim noktası olmayan şiirimsin.....
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!