Şair Gibi Sevmek Şiiri - Kudret Kobal

Derme çatma kelimelerde
Bir kaç mısrada
Bazen bir şiir boyutunda
Sevdalar yazdım anlayana

Ben asla
Şiir gibi sevemedim
Küçücük yüreğimde
Mangallar tutuşturdum
Bir üfürüklük
Kadınlar oldu
Kadıncıklar oldu
Gecelerimde
Yanımda yapayalnız
Ya onlar
Şiir kadınlar değildi
Ya da
Ben adam olamadım

aslında yalancı bir şairim
yazmak benim işim değil
çizmeyi de hiç beceremem
hayallerimi
kopartmaya kıyamadığım çiçekleri
tohum tohum, yaprak yaprak
kelime kelime fırlatırım gökyüzüne
bazısı şiir olur, bazısı beste
bir yağmurla düşerler yeryüzüne
bazısı da bulutlara takılır
kalır gökyüzünde..
kim okur şiirlerimi
kim dinler şarkılarımı bilemem.
ama bilirim ki bulutlarda kalanları
sahiplenir melekler..
çünkü en güzel şarkıları şiirleri
melekler söyler

Minik dalgalarla
Dev fırtınalar koptu
Şiir yüreğimde
Ben hep bir şair gibi sevdim

Kadınlarla yüz yüze geldim
Yarısı olmayan
Çok geç kaldığım anlarda
Çokça sevilmiş
Eskitilmiş yüreklerinde
Tutunmaktan aşınmış eller
Dudaklarında
Yalandan nasırlaşmış dudaklar
Suare tadında kadınlar

Kadınlarla el ele yürüdüm
Elleri beyaz yüzleri beyaz
Sevgiye yarı açık
Terkedilmiş
Matine bitimlerinde
Ustura galası keskinliğinde
Yani çok terk ettim
Çok da terkedildim

Bir çok kadın kelebek gibi
Bir günlük baktı bana
Ben ömür istedim
Kadınlar ya şiir değildi
Ya da ben adam olamadım
Kadınları suç işler gibi
Bir şair gibi sevdim